पाश

 

जिव्हारी लागते मी बोललो तर हे मला कळते

तुला जाणीव आहे का तुझी तर शांतता छळते?

तुझे हळुवार नकळत लाजणे केवळ क्षणासाठी

पुढे रात्रंदिवस धुमसून माझे रक्त सळसळते

जगाच्या कोपऱ्यांपासून मी सर्वत्र वावरतो

तरी मन सारखे माझे तुझ्या दाराकडे वळते

बरा जगण्यास स्वप्नांचा उतारा लाभला आता

गवसते जे न जगताना तिथे ते सर्व आढळते

जगाला भासते डोळ्यात माझ्या वाहते पाणी

उभे आयुष्य डोळ्यातून नकळत रोज ओघळते

तुझ्या पाशात जो उगवे दिवस तो रेशमी वाटे

तुझ्यावाचून आता फक्त खडतर रात्र मावळते

- निलेश पंडित

१९ फेब्रुवारी २०२१