सर्वार्थ

 

सांभाळताना स्वतःला, मनाला अहंता जरा झाकतो मी जरी

जाणीव माझी मला बोचते, यातना मीपणाची सले अंतरी

... कौशल्य लावून सारे पणाला छुप्या भावना आत मी पोसतो

घेऊन शंका, कुशंका, व्यथा फक्त भीती उरी पाळतो बोचरी

संपर्क होतो जिथे ज्या कशाशी तिथे ज्ञात अज्ञात दोन्ही वसे

आपापला माणसे राखती बंद कप्पा कदापी न कोणा दिसे

... दु:खी जिवा भासवी जो कुणी स्नेह अन् दु:ख तोही नसे सोबती

बाहेर जो चेहरा हासरा त्याचखाली कटूता विषारी असे

माझ्यासवे खेळ चाले जगाचा जगाशी असे नित्य माझा तसा

कोणीच कोणा न सांगू शके कोण कोणास जाणे किती अन् कसा

... राखून थोडा प्रदर्शून थोडा अविश्वास विश्वास दोन्ही इथे

सारेच चोखाळण्याचा जणू मार्ग आपापला घेत जाती वसा

दोघांकडे मात्र अाहे असा प्रांतही गूढ अज्ञात सर्वांस तो

संशोधिता त्यातला अंशही जन्मण्यातील सर्वार्थ साकारतो

- निलेश पंडित

७ मार्च २०२१