चव

जागत्या आहेत जखमा आजही माझ्या जिव्हारी
जंबिया जिवणीत दडलेला तुझ्या होता दुधारी

प्रश्न होता फक्त तू वेळीच काही सांगण्याचा
लाजरी होतीस तू अन् मी जरा पडलो करारी

रोज सावरतो मनाला वाचुनी पत्रे जुनी मी
वाटते नशिबात आहे अमृताची चव विषारी

पापण्यांशी साचले आहेत नकळत फार अश्रू
वाटते तांडा स्मृतींचा येत आहे आज दारी

सौख्य ते कवितेत तू लिहितेस जे तुजला मिळाले
दु:खभरली शायरी माझी मला भलतीच प्यारी

- निलेश पंडित
३ जानेवारी २०१६