कात

 

उजेडातल्या सावल्या विरता अंधारात

क्षितिजावरती दूरवर प्रकाश टाके कात

मणी माळतो मोजतो क्षणोक्षणी आशेत

संध्याकाळी गोठतो गूढाच्या छायेत

सूर मधुरसे सोबती रंगांची बरसात

अवघड काळी शांतता जरी खोल ह्रदयात

शांततेतही आगळी मल्हाराची धून

तेज सूक्ष्मसे छेदते तमास उदरातून

दाह ग्रासता खोलवर देहमनाला बोच

सहन करत ती वेदना … आनंदितही तोच

- निलेश पंडित

२० एप्रिल २०२४