प्रपौत्र दर्शन घेतानाही तुझी आठवण येते
अज्ञाताच्या धुरकट जगती मन तुज शोधत जाते
सप्तपदीतहि ठसे उमटले दोघांच्या पायांचे
घरकुल आपण मिळून रचले स्वप्नांचे सत्यांचे
पिले..नि झाली...पिले पिलांना...आता तर त्यांनाही!
या सर्वांतच भास तुझा पण वास तुझा का नाही!
सांगत गेलो टाळत अंधश्रद्धा नित्य जगावे
अता वाटते अर्भक रूपी हाती तूच असावे...
- निलेश पंडित
४ ऑक्टोबर २०१२
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा