हा ब्लॉग शोधा

शुक्रवार, २८ नोव्हेंबर, २०१४

निष्फळ


जरी पूर्णपणे नव्हे
तरी जवळपास
एक होत जातो आम्ही दोघे
मी आणि एक कुणी
संतत कायम त्यात एक मी
आणि कुणी इतर
मला त्या प्रसंगातून
आयुष्याशी एकजीव करणारा
किंवा करणारी

कधी तळयापाशी एकांतात
माझ्या प्रतिबिंबाशी लगट करणारी
आकाशाची खोल अद्भुत निळाई
कधी गूढ संध्यासमयी
माझ्या रोमारोमात संचारलेला
मारव्याचा कोमल ऋषभ
कधी गालावर ओघळणाऱ्या
अश्रूइतकाच तप्त
अन्ननलिकेतून सुखद ज्वलनाने
झिरपत जाणारा
सिंगल माल्ट व्हिस्कीचा जिवंत घोट
- तर कधी हे सगळेच निष्प्रभ ठरल्यावर
माझ्या साथीला अखेरीस उरणारा मीच

कुणा ना कुणाबरोबर मी
किंवा अखेरीस कधी
मी आणिक मी
असे आम्ही दोघे

करत बसतो - करत बसू
निष्फळ प्रयत्न
काही क्षण तरी बनण्याचा
आपण दोघे
मी आहे तोपर्यंत


- निलेश पंडित
२९ नोव्हेंबर २०१४

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा