हा ब्लॉग शोधा

रविवार, ३१ मे, २०१५

ठहराव

(वृत्त: व्योमगंगा)

तोच मी अन् तेच माझे नाव आहे गाव आहे
धावत्या जगण्यात आता का असा ठहराव आहे

वाचली मी सर्व पाने शेवटाची फक्त उरली
आज पहिली वाचण्याचा का तुझा प्रस्ताव आहे

वेदना मृत्यूत असते नेहमी ऐकून होतो
त्याहुनी जगण्यात मोठी हा कुणाचा डाव आहे

तू तुझ्या ओठांतली डोळ्यांतली नेलीस शस्त्रे
आजही माझ्या मनावर तू दिलेला घाव आहे

श्वास जाणवती तुझे जर आजही श्वासांत माझ्या
तर मला स्वप्नातही येण्यास का मज्जाव आहे

- निलेश पंडित
१ जून २०१५

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा