मित्र

(वृत्त: सुमंदारमाला)

जगावे असे मी जगावे तसे मी असे बेत जो आखतो नेहमी
खरा कोण तो नेमका हे कळेना दुजा ना तरी तो नसे पूर्ण मी
पहाटे पहाटेस मांगल्य पावित्र्य तोडीतले ऐकतो मी जसा
तसा सांजवेळी मला शांतवी ग्रासुनी मारवा धीरगंभीरसा

प्रकाशात घेता जरा मोकळा श्वास बंदिस्त काही सले आतले
सुखे पाहता याचि देही नि डोळा त्वरे डाचते गूढ स्वप्नातले
मनाच्या तळाशी समाधिस्थ कोणी मला राखताना मला जाचतो
पुढे जात राही जसा मोह माझा तसा नित्य मागे तया खेचतो

सदा सोसणे हेलकावे जिवाला असे भाग्य माझ्या कपाळी जरी
मला तोच बांधून ठेवी कधी अन् कधी सोडतो मुक्त वाऱ्यापरी
असे स्वप्न हा एक सत्यांश तैशी अपूर्णातही लाभते पूर्णता
जया जाणतो ना अणूमात्रही मी असा मित्र माझ्या मनी नांदता


- निलेश पंडित
१ ऑगस्ट २०१५