शब्दरूप

क्षणोक्षणी पदोपदी
मागे वळून बघून
तसंच आता
जगता जगता
एकच अटळ सत्य कळतं
मिळवण्याच्या सोसानं
बरंच मिळतं
मात्र शेष ... बाकी
काहीतरी उरतं

एकमेकांकडे
वळवून पाठ
स्मृती भरून मनात
काठोकाठ
निघालो कधी न भेटण्यासाठी

मी जातही राहतो पुढेच
मन मागे वळतं
अजुन काही मिळवतं
विणतं नवे धागे
यमक अथवा निर्यमक
शब्दांच्या बांधणीत
लयीत अथवा मुक्त
अव्यक्ताशी दोन हात करत
पदरात काही शब्दधन पडताना
सुखावत पुन्हा येऊन भेटतं
खूप दूर आलेल्या मला
आणि चालतं काही पावलं
माझ्यासोबत
हे समजण्याआधी
की पुन्हा शब्दांत
न बांधलेलं काही
शेष उरतं
... सदैव सलतं
जे नेहमीच वाट
पहात राहील
शब्दरूप मिळण्याची


- निलेश पंडित
२५ आॅक्टोबर २०१५