अटळ

(वृत्त: पृथ्वी)

अतर्क्य मन की अनंत दुनिया मला ना कळे
प्रवास अवघा क्षणात बदले दिशा सारखी
जशी विहरते समीप प्रतिभा तशी भासते
पळात नवख्या अचानक जणू मला पारखी

क्षणात खिजवी क्षणात खुलवी मला विश्व जे
तयात दडुनी अखेर निपजे नवी कल्पना
तमास ढवळूनि गूज गवसे प्रकाशातले
सुखान्त घडता तशी सुखविते कधी वेदना

यथेच्छ सगळे जरी मिळवले उरे अल्पसे
भरीव जगती दिसे चहुकडे अशी पोकळी
अशात सलता मनास खुपता व्यथा नेमकी
तिच्यात रुजुनी अथांग कविता खुले मोकळी

परी समजते इथे थबकणे टळे ना मुळी
स्वये अनुभवे तयाच मिळते दिशा आगळी

- निलेश पंडित
८ जून २०१६