नाद

(Robert Browning यांच्या Meeting At Night ह्या कवितेचा स्वैर भावानुवाद)

(वृत्त: दासी)

दूरदूर लाटांवर राज्य तमाचे चढते
अस्ताला सूर्य जात चंद्रकोर अवतरते
... लाटांचा पुळणीशी चाले संवाद जणू
दिवसाच्या क्षितिजावर गूढ सांज फेसळते

घोंगावे वारा अन् ताड माड सळसळती
दूर कुठे लाटा खडकांवरही आदळती
... कोळ्यांच्या खोपटांत मिणमिणती शांत दिवे
परतीच्या वाटेवर तुरळक नावा दिसती

पोचताच किनाऱ्यास माझीही नाव तिथे
करकरते ... स्थिरावते ... नंतर वाळूत रुते
... दारावर अधीर मी देता हलकेच थाप
दिवा तेवताच हर्ष ... भीतीही जाणवते

ताड माड वारा वा ध्वनी आसमंताचा
भासे ह्यांहून स्पष्ट नाद दोन हृदयांचा


- निलेश पंडित
१४ एप्रिल २०१७

________________

मूळ कविता:

Meeting At Night

The grey sea and the long black land;
And the yellow half-moon large and low;
And the startled little waves that leap
In fiery ringlets from their sleep,
As I gain the cove with pushing prow,
And quench its speed i' the slushy sand.

Then a mile of warm sea-scented beach;
Three fields to cross till a farm appears;
A tap at the pane, the quick sharp scratch
And blue spurt of a lighted match,
And a voice less loud, thro' its joys and fears,
Than the two hearts beating each to each!

- Robert Browning (1812 - 1889)