हा ब्लॉग शोधा

शनिवार, २९ एप्रिल, २०१७

तळमळ

(वृत्त: लवंगलता)

शब्दांवरती शब्दांचे थर टाकत जातो कोणी
लयीत रचतो यमकयुक्त पण निव्वळ स्पष्ट कहाणी
लय-यमकाविण खंड पाडते कोणी अर्धेमुर्धे
ढोबळ लय-यमकही वापरे कुणी लिखाणामध्ये

लिहिती काही मनात जे येईल तसे ते फक्त
उपासना साधना व्यर्थ हा विचार ठरतो मुक्त
टाळी कशी मिळावी अन् आवडते काय कुणास
विचारात कित्येक ह्याच राहतात तासन् तास

मुशायरा संमेलन बैठक वलये तऱ्हेतऱ्हेची
चटक लागते प्रत्येकाला नकळत सुप्त नशेची
कुणी पुस्तके छापत बसते एकामागुनि एक
विचित्र विरळा कुणी टाळतो वलयांचा अतिरेक

पदोपदी जगणे मरणे श्रीमंत करे जी कविता
तीच नेमकी तळमळते जन्मून उमलण्याकरिता


- निलेश पंडित
२९ एप्रिल २०१७

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा