जगणे अवघे । वळून पाहता
गुंता सारा आता । सुटतसे
माणसागणिक । जन्मा आली नाती
दृढ झाल्या मिती । आयुष्याच्या
काळवंडलेले । किरटे चेहरे
त्यांतही बहरे । काव्य माझे
चित्रात माझ्या मी । पिचलेले जीव
पाहता उणीव । रेखाटले
कुणी आस्वादक । कुणी प्रकाशक
कुणी दिग्दर्शक । लक्ष नाती
कुणी होई मित्र । कुणी सहकारी
नात्यांना उभारी । अमर्याद
किर्ती आणि पैसा । जोडीला प्रसिद्धी
ह्यातूनच वृद्धी । नात्यांचीही
रक्ताची जन्माची । आणि रक्ताविना
नाती रोज नाना । जोडली मी
राहिली एकच । नात्यात उणीव
पिचलेले जीव । परकेच
काळवंडलेल्या । चेहऱ्यापासून
अंतर्मनातून । अलिप्त मी
आयुष्याच्या अंती । अखंड सलते
चेहऱ्याशी नाते । ह्रदयाचे
माझ्याशी माझेच । चाचपता नाते
पस्तावत जाते । मन मागे
- निलेश पंडित
२८ जून २०१७
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा