रुजवात

डाव्या उजव्याचे  ।  अद्भुत मिश्रण
प्रजेस वेसण  ।  गोंधळाची

आदिमानवाचा  । पाशवी स्वभाव
घेतसे उठाव  ।  निसर्गत:

विरुद्ध दिशेला  ।  नाविन्याची उषा
प्रगतीची आशा  ।  आकर्षक

एकीकडे लोभ  ।  दुजीकडे भीती
त्यात गुंग मती  ।  नकळत

बदलाची आस  ।  नेई ज्या टोकास
औचित्याचा भास  ।  होई तेथे

दिस मास वर्षे  ।  उलटते तप
कळे आपोआप  ।  फोल सारे

मग अगतिक  ।  जोडतात हात
पुजिती अज्ञात  ।  काहीतरी

जगता लढता  ।  पडतात सैल
ठरतात बैल  ।  उपयुक्त

माणसे ही अशी  ।  येताच शरण
घालती वेसण  ।  त्यांस कोणी

युगानुयुगांचा  ।  प्रवास हा खास
संपतो न फास  ।  गुलामीचा

काही महाभाग  ।  मात्र ह्या स्थितीत
अंती तोडतात  ।  फास त्यांचे

घडविती हेच  ।  एक नवे जग
करुनी प्रयोग  ।  अगणित

जसे हे वेगळे  ।  तसाच वेगळा
विचार आगळा  ।  अंतर्यामी

थारा त्यास द्यावा  ।  जपावा पोसावा
आत वाढू द्यावा  ।  खोल खोल

बीज रुजू देता  ।  जमिनीत नवे
डावे वा उजवे  ।  नुरे काही


- निलेश पंडित
३० मार्च २०१८