हा ब्लॉग शोधा

सोमवार, १२ नोव्हेंबर, २०१८

भाग्य


विशाल पडद्यासारख्या
मोठमोठया कोळिष्टकांमधून
गुंफेमधे येणारा
लख्ख सूर्यप्रकाश
त्या प्रकाशात ठळक उठून दिसणारी
कोळिष्टकं

पायाला हवाहवासा
शीतल स्पर्श पाण्याचा ...
कधी पायाचे हलके चावे घेणारे
चिमुकले मासे

कधी झऱ्याच्या त्या
स्वच्छ वाहत्या पाण्यातही
पाय घसरावा असं
आडमुठेपणानं साचलेलं शेवाळं
मात्र त्याच वेळी
हाताला मिळणारा
अणकुचीदार शुष्क
टोचणाऱ्या बोचणाऱ्या खडकांच्या
ठाम भिंतींचा आधार

वाटलं ...
हे सारं मिळणं
हे केवढं मोठं भाग्य माझं
जेव्हा ऐकल्या कथा
वाळवंटात उघड्यावर पडलेल्या
.... आणि तशाच ...
समुद्रात बुडून जगाला न दिसता
लुप्त झालेल्या
सांगाड्यांच्या!


- निलेश पंडित
१३ नोव्हेंबर २०१८

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा