भाग अंतर्बाह्य तू आहेस माझा आजही
देत तू जातेस स्वप्ने मात्र नंतर जागही
स्पर्श होता नेहमी अवघड तुझी असते छबी
लाज गालांवर तरी डोळ्यांत थोडा रागही
जा नको बोलूस तू म्हणतेस रागाने मला
लागले माझ्याकडे असतात जेव्हा कानही
एकमेकांना म्हणालो विसरणे सारे बरे
राहिला स्मरणात मग तो आगळा संवादही
आठवू मी की नको झाला तुझा जो स्पर्श तो
आठवण रोमांच देते मांडते उच्छादही
- निलेश पंडित
३० आॅगस्ट २०१९
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा