स्पर्श

(वृत्त: हिरण्यकेशी)


मला समजते तुझी मनीषा कधी न लागो मला सुगावा
तुझ्याच नकळत कटाक्ष चोरून टाकणे तू ठरे पुरावा

निकोप साधी सदैव भाषा स्थिरावलेली विनम्र दृष्टी
धपापता श्वास सांगतो पण तुझा इरादा छुपा असावा

कुणी म्हणे ती अबोल आहे कुणी म्हणे लाजरी असावी
न बोलताही करीत जाते नियंत्रणाचा यथेच्छ कावा

दबून आहे मनात जे तेे तुफान देहासही घुसळते
नदी समुद्रात लोपण्याचा सुवर्णक्षण प्रत्ययास यावा

न भेटताही बरेच कळले बरेच भेटून स्पर्श नसता
अनुभव संपूर्ण जाणण्याचा अखेर स्पर्शातही वसावा


- निलेश पंडित
२९ जानेवारी २०१६