दीर्घकाल वारंवार वापरल्याने
सुरकुतलेली शय्या
काहीशी जीर्ण झालेली चादर
शिळ्या ताज्या
थोडा घरातल्या - थोडा परसातल्या
फुलांचा
रात्रीपासून पहाटेपर्यंत
कोंदटलेल्या खोलीत दरवळणारा
तोचतो शिळपट मंद सुगंध
अंतर्बाह्य
एकटेपण
अंगणात मळलेली वाट
आतबाहेर
जाणाऱ्या येणाऱ्या
असंख्य पावलांचे
काही स्पष्ट
काही फिकट पुसट
ठसे
बाहेेर सूर्योदय
आतल्या अंधारलेल्या
जुनाट छोट्या खोपटामधे
कसेबसे शिरू पाहणारे
चारदोन प्रकाशकिरण
बंदिस्त अस्ताव्यस्त
कोपऱ्यात चुलीमधे
शिळावलेले विझलेले कोळसे
अशा जीवघेण्या
चौकटीतही बसते उठून
देवघरात निरांजन लावायला
रोज ती
कण्हत म्हणत
... करीन जमेल तसं
जोपर्यंत हातापायात आहे गती
तेथे ... तेथे
कर माझे जुळती
- निलेश पंडित
२३ एप्रिल २०२२
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा