जीव

("होता न साधा एवढा जो शब्द मी तुजला दिला" ह्या कै. सुरेश भट साहेबांच्या मिसऱ्यावर बेतलेली तरही गझल)

होता न साधा एवढा जो शब्द मी तुजला दिला
साधाच हा दावा कधी सांगू न शकलो मी तिला

श्वासात होते श्वास मुरले दोन क्षण केव्हातरी
तेव्हाच माझा जीवही अडकून तेथे राहिला

मोहात वा इष्कातही बहकू नये कोणी कधी
जातो अशांचा नेहमी मदिरालयाला काफिला

ना इश्श्य तू म्हटले कधी ना लाजली होतीस तू
पण लालसरसा रंग गालावर तुझ्या मी पाहिला

जपले तुला स्वप्नात पण बदल्यात ना काही दिले
मग 'पंडिता'ने शेवटी मक्ता तुला हा वाहिला


- निलेश पंडित
९ डिसेंबर २०१५