हा ब्लॉग शोधा

सोमवार, ३ एप्रिल, २०२३

व्यथा

 

लिहिता लिहिता थकलेले मन चुटपुटले

काफिले नकोसे हे शब्दांचे आता

हे केवळ निष्फळ काळाला चाचपणे

ओढणे व्यर्थ प्रत्यंचा ... रिताच भाता


वलयात देह देहात मनाची व्याधी

अतिअसाध्य आणिक सदैव ठसठसणारी

अदृश्य पोकळी खोल तीत अज्ञात

कष्टाज्ञानानेही न कधी भरणारी


झिजता झिजता फुलण्याची स्वप्ने जपणे

हा प्रयास केवळ एक विरोधाभास

जर दिशाच जर्जर अगम्य अंधाराची

का फुकाच तेजोवलयांचे आभास!


क्षणकालच टिकली उबळ व्यथेची माझ्या

अवचित जाणवला शब्दकळेचा महिमा

वैफल्य तरी ते शब्दांमधून कळले

शब्दांतच माझी मलाच दिसली प्रतिमा



- निलेश पंडित

३ एप्रिल २०२३


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा