शिरस्ता

 

फुलत राहतो कुणी एकटा

अंधारातच थिजता वेडा

मलीन वस्त्रे लक्तरलेली

तरी जपतसे मुकुट भाबडा

त्यास वेगळा रस्ता दिसतो

पायवाटही नसते जेथे

तोच सहज चोखाळत जातो

विश्व गवसते अद्भुत तेथे

... आणि फक्त त्यालाच लाभते

तेजोमय मोहिनी अनामिक

अंधारातच मग गुरफटतो

प्रकाशातला विचित्र यात्रिक

ही न कसोटी त्याची ही तर

धुवट जगाची एक परीक्षा

जुनेपणाला वहिवाटीच्या

नवमार्गाची अमूल्य दिक्षा

नसलेली ती पायवाट मग

रुजत रुजत बनते हमरस्ता

जगभर साऱ्या हमरस्त्यांचा

शतवर्षांचा हाच शिरस्ता

- निलेश पंडित

२८ एप्रिल २०२३