विश्वास

 

कधी चिंता, कधी त्रागा, कधी हव्यास आहे

मला माझाच माझ्या वागण्याचा त्रास आहे

चपळ आहे तसा तो रोज आहे चालतोही

गवसणी घालतो काळास मी हा भास आहे

जरा अनवट वळण घेऊन माझे पाय थकले

असो रस्ता कसाही शेवटी संन्यास आहे

बिरुद मिरवून मी बदलूनही टाकीत गेलो

जणू निष्पर्ण वृक्षाच्या तळाशी रास आहे

उभा मी ठाम आहे एकटा आहे तरीही

बिगुल वाजेल सुटकेचाच हा विश्वास आहे

- निलेश पंडित

२३ सप्टेंबर २०२३