क्षण

 

वियोग सोसे कुणीतरी अन्

संयोगातच कोणी थिजते

… समीप आपण अलिप्त आपण

जगे निखारा ज्वाला विझते

गैरसमज की समज न समजे

सतत बोचते मूक वेदना

… तीच रक्षिते तीच भक्षिते

थिजवितही राखते चेतना

डळमळता पण सळसळताही

ह्या साऱ्याचा एकच पाया

अवधी मागत अगम्यतेच्या

पडत राहणे हातापाया

आजकाल मग कुपीतले क्षण

निखाऱ्यातल्या जुन्या उबेचे

आठवताना पुन्हा अचानक

जग प्रकाशते नव्या उषेचे

- निलेश पंडित

१९ नोव्हेंबर २०२३